Szkolenia wyjazdowe – czy warto?

Kursy i szkolenia wymagające dojazdu

Większość ofert szkoleń dotyczy opuszczenia siedziby firmy – odbywa się w formie dojazdowej. W kursach takich mogą brać udział również osoby same regulujące opłatę za swoją obecność. Z reguły wynajmuje się specjalną salę. Jej rozmiary i wyposażenie muszą odpowiadać organizatorom i uczestnikom. Najczęściej wynajęta sala jest dość duża, bo w niektórych zakresach szkoleń większe rozmiary pozwalają wdrożyć elementy praktyczne. Na przykład, szkolenie z dziedziny rekrutacja i selekcja pracowników może posiadać elementy symulowanej rozmowy kwalifikacyjnej.

Czy jest to lepsza oferta?

Kurs organizowany poza siedzibą firmy wywołuje u pracowników wrażenie, że warto się do niego lepiej przygotować, a także znacznie lepiej wykorzystać. W siedzibie firmy nastroje bywają bardziej spontaniczne i swobodne, stąd ocena wyników kursu nie zawsze okazuje się aż tak dobra. Wyjazd jest też okazją do poznania nowych osób i miejsc. Większość szkoleń zresztą nie do końca może odbyć się w dowolnym miejscu, liczy się bowiem dostęp do odpowiedniego wyposażenia, jak też przestrzeń niezbędna np.; na ćwiczenia praktyczne. Osobna kwestia to możliwości czasowe profesjonalnych szkoleniowców, profesorów czy wykładowców. Dla nich wyjazd do oddalonego miasta w ogóle nie wchodzi w grę.

Wyższy koszt

Teoretycznie koszty szkoleń wyjazdowych są wyższe, ale jest to niewielka rzecz, zwłaszcza jeśli kursy są organizowane przez firmę i pracownicy nie muszą martwić się samodzielnym ponoszeniem kosztów. Całość szkolenia i tak się opłaca, zwłaszcza jeśli przynosi ono znaczące rezultaty – budowanie bazy umiejętności dla pracowników skutkuje wzrostem ich kwalifikacji i znacznie lepszymi osiągnięciami zawodowymi.

Biznes w Polsce

Jak zgodnie z przepisami definiowana jest jednoosobowa działalność gospodarcza? Szukając odpowiedniej definicji należy zajrzeć do kilku aktów prawnych, m.in. ustawy o podatku dochodowym, ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz Ordynacji podatkowej. Zapisy jakie się w nich znajdują są w pewnej mierze do siebie podobne.

Zgodnie z nimi działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie wynikają m.in. z umowy o pracę, o dzieło, zlecenia, najmu czy sprzedaży praw autorskich.

Szczególnie wiele problemów przysparza określenie momentu, kiedy działalność zaczyna być ciągła i zorganizowana. Za ciągłość uznaje się nieprzypadkowe, regularne (a nie jednorazowe lub incydentalne) działania.

Z kolei działalność zorganizowana wiąże się z wykonywaniem szeregu następujących po sobie i powiązanych czynności, które mają na celu osiągnięcia zysku. Istotny jest tu fakt, że działalność wcale nie musi przynosić dochodu – decydujące może być, że jest tylko prowadzona w tym celu.

Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą jesteś podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, czyli podatku PIT.

Do wyboru masz trzy formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej:

  • na zasadach ogólnych, według skali podatkowej (stawka podatkowa 12% i 32%)
  • według stawki liniowej (stawka podatkowa 19%)
  • ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ważne! Od 2022 roku z czwartej formy opodatkowania - karty podatkowej mogą korzystać tylko ci podatnicy, którzy kontynuują opodatkowanie w tej formie – byli już opodatkowani w ten sposób w 2021 roku. Dlatego jeśli dopiero zakładasz działalność, nie możesz wybrać karty podatkowej.

Skala podatkowa to podstawowa forma opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. To oznacza, że będziesz opodatkowany na zasadach ogólnych, jeżeli nie wybierzesz innej formy opodatkowania.

W przypadku skali podatkowej stawki liniowej przedmiotem opodatkowania jest dochód, a w przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przedmiotem opodatkowania jest osiągnięty przychód.

Pamiętaj! Wybór ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie zawsze będzie możliwy, między innymi dlatego, że są takie działalności, które nie mogą być w ten sposób opodatkowane.

Przedsiębiorcy muszą prowadzić dokumentację rachunkową, w skład której wchodzą: faktury, rachunki, ewidencje. Jedynym wyjątkiem są firmy, które wybiorą kartę podatkową - w ich przypadku taka dokumentacja nie jest potrzebna, ponieważ kwotę podatku na dany rok podatkowy ustala im naczelnik właściwego urzędu skarbowego.

Pozostali przedsiębiorcy mogą prowadzić księgowość w formie:

  • uproszczonej – w podatkowej księdze przychodów i rozchodów lub w ewidencji przychodów przy ryczałcie
  • pełnej – w księgach rachunkowych.

Pamiętaj! Możesz zlecić prowadzić księgowości zewnętrznemu podmiotowi, na przykład biuru rachunkowemu.

Przedsiębiorcy mogą wykorzystywać w działalności gospodarczej rachunek firmowy lub swój rachunek prywatny - musi to jednak być rachunek, który ma tylko jednego posiadacza.

Rachunek bankowy jest tym ważniejszy, że nie każdą transakcję można przeprowadzić gotówką. Zgodnie z przepisami przedsiębiorca nie może dokonywać płatności gotówkowych jeśli:

  • stroną transakcji jest inny przedsiębiorca
  • jednorazowa wartość transakcji przekracza równowartość 15 tys. zł, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności.

Jeśli dokonujesz takich transakcji, musisz mieć rachunek bankowy. Będziesz go też potrzebować żeby opłacać podatku lub składki ZUS – tu wyjątkiem są mikroprzedsiębiorcy (czyli firmy, które co najmniej w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych zatrudniały mniej niż 10 pracowników i osiągnęły roczny obrót netto nieprzekraczający 2 milionów euro) – oni mogą opłacać składki ZUS i podatki na poczcie.

Rachunek firmowy (a nie prywatny) będzie ci potrzebny jeśli:

  • jesteś podatnikiem VAT – tylko numery firmowych rachunków bankowych są publikowane w Wykazie podatników VAT, czyli na Białej liście podatników VAT
  • dokonujesz transakcji z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

2 komentarze

Skomentuj Pavelas Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *